5 kalabryjskich miast z lokalnym smakiem w tle (część 1)

Od kilku lat systematycznie wzrasta trend turystyki enogastronomicznej. Dla smakoszy rządnych odkrywać nowe miejsca poprzez nowe smaki jest to idealne rozwiązanie. Ale również jest to znakomita okazja dla małych miejscowości. Świat zapewne nigdy nie usłyszałby o nich, gdyby nie ich wyjątkowy produkt lokalny, który zrodził się właśnie na danym terytorium i kultywowany skrzętnie przez ludność stał się z czasem wizytówką i atrakcją turystyczną ich miasteczka.

Wiele miejscowości dostrzegło w tym okazję do rozwoju terytorium i zaczęło oferować nową, a czasami nawet swoją pierwszą, formę turystyki. A że dzisiejszy turysta nie zadowoli się samym morzem, czy też górami, to postanowiłam stworzyć specjalnie dla Ciebie małą listę miejscowości ze smakiem w tle. A nóż się przyda w wyznaczaniu szlaków po Kalabrii. Jak narazie mam tylko dwie części ale oczywiście nie skończy się na tym, bo lokalnych smaków w Kalabrii jest wiele, wiele więcej i nie wykluczone, że w najbliższej przyszłości powstaną następne. 

San Lorenzo Bellizzi to małe miasteczko (około 660 mieszkańców) znajdujące się w prowincji Cosenza na terenie Narodowego Parku Pollino. Mieszkańcy utrzymują się głównie z rolnictwa, hodowli zwierząt i rzemiosła. To tutaj można podziwiać imponujący rezerwat przyrody Gole del Raganello i timpe San Lorenzo Cassano i Falconara. Ale oprócz pięknych cudów przyrody San Lorenzo Bellizzi słynie też ze swojej specjalności jaką jest prosciutto crudo. Szynkę tę otrzymuje się z białej świni (w Kalabrii są też słynne hodowle czarnych świń) zabijanej na przełomie grudnia i lutego (przeczytaj też o świniobiciu) Waga takiej szynki waha się pomiędzy 10 a 18 kg a dojrzewanie odbywa się od 12 do 20 miesięcy. W smaku jest delikatna zbliżona do słodkiego ale o intensywnym zapachu.

2. Mostaccioli z Soriano Calabro 

Soriano Calabro to miejscowość z 2447 mieszkańcami leżąca w prowincji Vibo Valentia. Gospodarka Soriano opiera się głównie na handlu i wyrobach z wikliny, która z biegiem lat stała się przemysłowa zachowując stare tradycje, które odróżniają się od innych na całym świecie. Ale warto dodać, że Soriano słynie również z wyrobów cukierniczych jakimi są Mostaccioli. Mostaccioli to typowe ciastka wykonane z mąki i miodu, o różnych formach. Najbardziej popularnymi formami są ryby, kosz, koń, kobieta, serce. Ozdobione są kolorowymi kawałkami z folii aluminiowej. Warto wspomnieć, że niektóre mostaccioli w kolorze czerni (takie jak te o formie świętego Franciszka"), uzyskuje się poprzez opalenie cukru na ogniu z niewielką ilością wody. 

3. 'Nduja ze Spilinga 

Spìlinga to miejscowość z 1504 mieszkańcami położona w prowincji Vibo Valentia. Ekonomia miasteczka kręci się wokół rolnictwa, hodowli bydła i trzody chlewnej. Zasłynęła ze swojego charakterystycznego i niepowtarzalnego wyrobu lokalnego jakim jest 'nduja. Salume produkowane jest z tłustej części wieprzowiny z obowiązkowym dodatkiem pikantnego peperoncino calabryjskiego. Ale w odróżnieniu od tradycyjnego salume jest miękka i nadaje się do smarowania. A dla wielbicieli festiwali ze smakiem dodaję informację że 8 sierpnia odbywa się Sagra della 'nduja 

4 Cedro z Santa Maria del Cedro 

Santa Maria del Cedro to miejscowość licząca około 5000 mieszkańców w prowincji Cosenza usytuowana na paśmie Wybrzeża Cedrowego.  Ekonomia miejscowości wiąże się ściśle z charakterystyką terenu. Otoczona dwoma rzekami i posiadająca żyzne ziemie same za siebie tłumaczą powiązanie terenu z rolnictwem. To właśnie klimat śródziemnomorski sfaworyzował uprawy Cedru a od 1970 roku miejscowość rozwinęła również działania w kierunku turystyki. Uprawa Cedru nadała wyjątkowej tożsamości temu Wybrzeżu, który był napędem gospodarki. Owoc jest koloru jasno zielonego o różnych kształtach, od owalnego aż po sferyczny, waży około kilograma. Uwaga: świeży owoc nie jest jadliwy i musowo go poddać obróbce.  

5 Liquirizia z Rossano 

Rossano to spore miasto, jak na kalabryjskie warunki (około 37000 mieszkańców) znajdujące się w prowincji Cosenza. Rozwój miasta nastąpił w latach 50-tych gdy to ludnośc z pobliskich terenów przeprowadziła się do miasta tworząc przy tym szeroki rozwój rzemiosła, handlu i usług. Ponadto ekonomia kręci się wokół rolnictwa. Ale przede wszsytkim Rossano zasłynęło z liquirizi. Tutaj powstała fabryka Amarelli i siedziba muzeum liquirizii. Liquirizia to roślina Glycyrrhiza glabra, która od wieków rośnie na terenach jońskich ale sławę zdobyła dopiero gdy w 1715 roku Duca di Corigliano wybudował pierwszą fabrykę i zaczęto ją przetwarzać na szerszą skalę. Kalabryjska lukrecja składa się z gęstej czarnej i błyszczącej pasty o lekko gorzkim smaku i intensywnym. Jest uważana za najlepszą liquirizię na świecie.

No i który smak do Ciebie przemawia? Jest jakiś, co wzbudził chęć odbycia podróży do Kalabrii?